So wat daarvan...

In vandag se lewe is dit moeilik om enige groot,mooi, eenvoudige of goue keuse,opinie ens. te waardig. My vraag vandag is hoekom moet dit gewaardig word. Wie is die gevraagde om my redes, opininies of hoes-stroop besluite te wil waardig? My eerste gedagte is om te vra waar bly jy? En indien ‘n antwoord gegee word, sal ek vra dat die person gewoonlik sy kaas daar gaan praat en my in vrede los. Maar raai wat, dis nie so maklik om van daardie doring in die vlees ontslae te raak nie. Nie dat ek van almal se “waardig asseblief” vrae wil ontslae raak nie. Dis net soms te veel. Te veel mors van brein krag, te veel mors van my suurstof, te veel mors van my tyd. My vriende en bloed broer het my ‘n goeie antwoord gegee op gevraagde waardigeid deur net te sê:”Wel…want ek kan…”

“Hoekom het jy die bed nat gemaak…? Wel, erm, want ek kan het jy nie geweet nie?” “Waarom het jy daardie hemp aan? Oeee, weet jy, dit het vir my gekyk en dit was liefde met eerste oog kontak.”
Hoekom, waarom en natuurlik waarvoor is woorde wat vandag sonder dink gebruik word. Maar ons mag dit doen, want almal doen dit. Ek doen self, het ek tot my spuit agter gekom. Maar ek probeer baie hard om die gevraagde woorde met rus te laat. Ek sal eerder die stelling buig of opinie form met ‘n ander stelling.

“O, ek sien jy het ‘n nuwe kar gekoop, het die vorige kar probleme gegee of was dit net tyd vir ‘n ander een.”

“Flip dit was baie gevaarlik, het jy besluit jy het nie genoeg lit-tekens in jou gesig nie.”

Die ergste van die drie-ling is natuurlik die “o ok, maar…”. “Maar” het begin deur ‘n kind wat sleg behandel is deur sy ouers. Dit beteken nie die kind is mishandel nie. Wat dit wel beteken is dat die vrae nie reg geantwoord is nie. Ek was baie gelukkig met my “hoekom” stadium. My ouers het baie vinnig besef watter vrae gaan ‘n week se opvolg vrae lok en watter vrae kan vinnig opgelos word. Daar is, soos 90% van ons, gou verduidelik dat die tv program op kritieke stadium is, en al is daar geprotesteer met “..maar ek verstaan nie wat nou gebeur nie…”, word daar gevra om net bietjie te wag. Indien die wag lank volgens die kind was, het die brein met suiker die ouers se heel kalm guns oorskryf met nog ‘n probeerslag. Daar was gesug, gedreig en soms met ‘n hand is die guns herhaal. Wat vir my baie vinnig en duidelik was, is dat indien jy wel gewag het, was die antwoord vir jou gegee sonder dreigemente, sonder seer boude en selfs sonder enige absolute moeite.

Om terug te kom na my punt, sommige het net nie geleer om self te dink nie. Ek verstaan ‘n jong mensie se groot dors na informasie, want, wel, elke kind wil leer. Hul sal dit nooit erken nie en moenie dit probeer waardig nie. Dit is maar net ‘n menslike feit. Die irretasie ontwikkel deur persone wat wel uit die skool is, wat wel lewens ervarige opgedoen het, en SELF, ja SELF ongeduldig raak met waardige aanvalle, maar wat in dieselfde uitkaas asem, omdraai en presies dieselfde doen. Ek het ook die teenoorgestelde probeer… “O ek het R5000 verhoging gekry verlede maand…”. “O dis baie goed, ek is baie bly vir jou part.” Selfs dan is dit nie genoeg nie. Ek skaterlag as die geantwoorde, ‘n frons op die ongebruikte voorkant van die brein kry, en wonder waar die waardige vraag van die stelling. Die Bybel leer doen aan ander wat jy aan jouself gedoen wil hê.

Wel, ek wil nie gepla word nie. Ek wil nie myself waardig in enige doen en late nie. Ek stel nie belang oor hoekom, waarom , en “maar” nie. Ek dink anders, voel anders en leef anders as jy. Aanvaar dit of gaan vertel die polisie.
Viva la eie denke!!!

So wat gaan aan in die lewe van Marra Parra…

Ek het so klein onder-onsie met ‘n nuwe aanstelling van my vorige maatskappy gehad.Dit was nie baie lekker nie, omdat my hoof klagte was om daar te gaan uithelp. Dis ook vreeslik wat mens se brein aan jouself kan doen. Maar feite weg bloem was nog altyd ‘n gunsteling van die idiote by my vorige werk.

En natuurlik “polly – blameer – wegskuiwing”. Gelukkig het ek my gat af gewerk om seker te maak als is reg vir die nuwe aanstelling. Maar raai raai wat doen die onopgevoede van my vorige werks lewe?? Die dokumentasie wat wel vir die nut gebakte peer gegee word, is nie eers die boom werd wat gedood is vir die papier nie. So wat is die uiteinde…ek word herhaaldelik geskakel omdat die nuwe aanstelling wil weet hoe werk dit, wat word daar gedoen, hoekom word dit gedoen wanneer word wat gedoen. Liewe hemel…Dit sal my 2 volle dae vat net om te verduidelik hoe moeilik die 1 groot klient is, wat nog die rede vir die kode wat geskryf is. Toe word daar geld aangebied. en die snaakste is, iemand anders wat moes kontrakteur, is R250 aangebied. Deur onkunde is gedink ek is nie ingelig nie, groot was my skrik toe ek ‘n skamele R75 aangebied word…Toe word daar gehuil omdat ek petrol geld ook wou vra.

Help is help maar as ek al die werk moet oordoen, en dan 127 kilo’s moet ry vir die oordoen van my werk, dink ek nie om ‘n geldtjie te vra vir petrol is enigsins onredelik nie. Toe word daar nie verstaan nie. Want ek het mos gese ek sal help. En hoekom vra ek nou al die geld. Wel toe Marra ja gese het vir help, was dit ‘n uur of twee. Dit was ook met my deur ry en hallo se vir al die wat agter gelaat is. Toe moes ek nog ‘n nuwe aanstelling wys wat in sekere databasisse aangaan. En net daar besluit ek, met al die bogenoemde inligting, ek is besig om my eie tyd te mors. Ek het vir R120 ‘n uur gevra, plus petrol. En ek het voorgestel ek kom vir die hele dag. Wat nog ‘n groot grap is, ek WEET die 1 persoon wat aangestel is, kry R10000 plus minus meer as wat ek gekry het. Dan moet ek nog sy werk vir hom met ‘n silver lepel gaan voer. Hierdie drol dink nie so nie!! Ek het maar geantwoord

dat ek nie my “vorige groot fout” se geld nodig het nie. Nog meer het ek nie nodig om myself aan engie iemand daar te verduidelik nie. Wat my ook erg verras het, is dat 1 GROOT sleutel figuur erken het dit was ‘n groot fout, nie my hulp vra nie…iets anders. So dit het my laat besef…die laaste hoop wat ek gehad het dat daar enigsins menslikeid is in die Kaklantis gedeelte, was of die stank van my eie derm winde, of ek het iets in my koffie/water gekry wat my laat roggel het in ‘n kaleideskoop van vals kleure.

Laaste wil ek afsluit en net sê, ek verbrand nie brue nie, wat ek dink dis baie dom. Maar die Vader weet, Ek sal als in my vermoë doen om almal se oë oop te maak wat met manipuleerende werk omgewings te doen het. Ek is laas gemanipuleer toe ek gesukkel he tom plus en minus somme te doen. En dis jare en jare terug hoor…As jule so wil optree, gaan jul goed, gaan in jul moer!! En die prentjie is vir almal wat dink hulk an weg kom met enige form van “die onderdruk van jou mede mens”.

Viva die vryheid wat die waardering van my nuwe werk vir my het…!!!

Die lewe wat mens kies…

Pok die woord program maak my die hel in. Ek moet soveel keer die automatiese regmaak van my woorde…gaan reg maak. Groot pyn.

Maar laat ek nie folisofies raak ook programmatuur nie. Ek moes vandag ‘n vergadering bywoon. En ek het absoluut geen idee gehad waaroor die vergadering gaan nie. Gelukkig het my oorlewings prosedures ingeskop, en ek kon darem my man staan teen groot…groot kliente. Ongelukkig kan ek nie uitbrei oor vergadering nie. Al wat ek kan noem is…hou die tv en selfoon winkels dop. Hahahahaha…skuus julle. Ek weet dis sonde om iemand nuuskierig te maak en dan pokken dom te speel. Maar nou ja, vat dit so of los dit. Nou ja, my eintlik punt…Ek weet ek het al baie geneul oor my vorige werk. Maar ek moet die volgende noem. Dis ongelooflik, hoe baie maatskappye verskil as gevolg van die verskillende leierskap. Magtag maar my huidige maatskappy het goeie prosedures. Nee rerig.

Dis ongelooflik hoe als vloei, sonder moeite, sonder skree, sonder soebat en sonder bloed oortappings en pille vir stres. Enige maatskappy het hul groen neus ornamente, en ja, jy gly soms. Of val jouself nerf af, maar hier het jy die keuse om ‘n hand reeling te gryp of nie. Ek moet vir volgende 2 weke, 3 projekte oorvat vir my IT leier.

En ek kan nie wag nie.

Wel hier gaan dit so, maar ek wens ek kan dieselfde noem van iemand wat ek ken se werk. Eerstens word sy as ‘n vrou hanteer en nie kollega nie. WDP?(Wat de POK?) Watse tyd leef ons nou? En dan, omdat hul fout gemaak het, moet sy ‘n vergadering bywoon, waar sy moet verduidelik hoekom sekere goed nie klaar is nie. En raai wat…die leier van die 1 projek, senior leier moet ek bysit, het projek vir jaar opsy geskuif, omdat hy ‘n kind is, en nou moet almal spring en soos honde blaf as daar beskuitjies uitgedeel word? Flip ek verstaan dit nie. Ek wonder of die mense wee twat hula an hulself doen? Want op hul mistige oog ag, lyk als soos wafels en roomys en stroop, maar as hul hul ogies uitvee, is dit een of ander afskeidsel van 1 of ander dier,waarin hul staan. En die reuk is nie soet en koud nie, die reuk is bitter en afbrekend. Ek wil vir julle vertel, julle is besig om 1 baie goeie werknemer te onderdruk,opsy te skuif en te mishandel. En raai wat…Ek kan uitvind waar 2 van die 3 bly. Hahahahahaha…Dit sal nie goed afgaan nie. En...groei 'n ruggraat, dalk beweeg jy vorentoe, soos jy moet, en nie soos 'n krap na die kant nie...

Sterkte aan almal wat werks probleme het, my probleem is tyd, maar gauteng het die goeie gawe om jou tyd te steel. Ek gee nie om nie, ek is nog net nie gewoond daaraan nie. Maar dis lekker om in gauteng te werk, JA DIT IS!!!!

Die dag van reuk en treur…

Ook maar goed ek het nie ‘n foto geneem nie. Maar ek het besluit om die engel van dood se werk te respekteer. En alhoewel dit beslis nie ‘n mens is nie, ewenaar my liefde vir diere amper die mensdom sin. Ek weet nie hoe ek moet voel nie. Dis nie my hond nie. Maar ek voel jammer dat so prag dier deur die honde engele kom haal is.

Ore en sy broer het nog nooit oor die weg gekom nie. Mar snaaks genoeg, hy was altyd die byter en Kaburu(boertjie in Swahili) die liefde diertjie. Ek weet nie wie het wie af geknou en hoekom nie. Dalk 1 van die ander honde wat Ore gebyt het. Sy wang was opgeswel vrydag, en ek het hom nog gespot en gesê hy lyk soos Mike Tyson met sy opgeswelde gesig. Saterdag het ek hom nog in die son sien lê, seker om sy koors gevulde lyf bietjie warm te maak. Sondag het ‘n gat ingeval in sy wang…en daar was ‘n nuwe tand gaaitjie net onder sy oog, en ‘n mengsel van bloed en sig het daaruit gestroom. Ek het probeer met anti-septiese salf en panado’s, wat ek in ‘n kaas worsie weg gesteek het.

Ek moes beter opgelet het, ek onthou nou hoe Ore sondag nie eers oog geknip het, as ek die wond behandel het nie. Dit was vreemd maar hy was nog seer…nog wakker…Ek het my hande “onder sy arm gedruk” om te voel vir koors, maar hy was nie buitensporig warm nie. Ek het elke 2 ure seker gemaak dat hy vars water kry. Ore het 2 keer sy seer geswelde kop teen my kom druk nadat hy sy dors geles het, so…so asof hy kom dankie sê, of dalk kom totsiens sê. Ek weet nie, maandag is ek oppad werk toem het hom gevryf en ek moes hom na sy waterbak dra. Hy kom nie self staan nie. Net daar het ‘n stem vir my gesê hy gaan dit nie maak nie. Hoekom het ek nie geluister nie, ek het dit al voorheen gesien…

Maandag middag, terug by huis, roep ek vir Ore, hy reageer nie, ek kan nie beskryf wat ek gesien het nie, maar ek het dadelik die engel van dood se reuk gekry, en die groen liefde en respek wat besig was om te ontkiem in my vir die diere, het my oorweldig. Hy was bietjie stuif, maar het nog liggaamlike hitte gehad, ek het hom net gemis(hoekom het ek 40 minute later gery by werk?). Dit was die swaarste handeling, om die pik en graaf te gaan haal. En die kruiwa…Ek kan nie eers onthou dat ek my werks klere uit getrek het nie. Ek wou ook Kaburu en Tiger toemaak, hulle wou niks weet nie. Hulle het net langs die kruiwa geloop, koppe wat hang. Ek het Ore se graf uitgemerk, my tyd gevat, ek wou nie haastig wees nie, hom die laaste son sak gee, al kon sy fisiese oë nie meer sien nie. Ek het die vliee eiers uit sy oë en mond gehaal, ek weet dit was ter vergeefs, maar ek gaan hom nie so neerlê nie. Die grond was so blerrie hard, ek het gekap en gegraaf, water gedrink, gekap, gekap, gegraaf…Die opsigter, Patrick, het my later kom help. Niemand het woord gesê nie. Die son het gesak, ek het flits gaan haal, en my beter helfte gesms. Ek is lief vir jou en DANKIE! Ek het Patrick gevra om Ore so te lê dat as hy sou regop kom, hy vir die ooste kyk, net moordenaars en diewe word begrawe na die weste toe. Ore MOET vir die son kyk! Snaaks dat ek en Patrick eers net kon staan en kyk, elkeen met sy eie gedagtes. En saam het ons gesê nou ja, gooi toe…Soos Patrick se geloof is, het ek ‘n groot rots op Ore gesit, sodat hy nie kan opstaan nie. Ons het terug geloop en die stoep skoon gemaak. Of eerder Patrick het, ek kon nie meer nie. My lyf was te seer, ek het lank laas pik geswaai, en dis die eerste graf wat ek grou in my lewe.

Ek weet dis net ‘n hond, maar dis jammer. Ek is jammer dat ek jou nie veearts toe gevat het nie, ek is jammer dat ek laaste met jou geraas het vir die afknou van jou broer. En ek voel bly ek kon jou ken. En ek weet dat jy in beter plek is, sonder pyn en lyding. En dankie vir al jou moeilikheid en kanse wat jy gevat het. Rus in vrede jou pragtige hond!

Terug en lewendig…

Pokket…wat ‘n paar maande…Wie sou kon droom dat ek in eerste 3 maande soveel vernadering sou sien. Dit maak my bang as ek terug dink daaraan. Kyk mense…my broek bewe. Gelukkig het ek 'n pilaar wat buig...maar nie knak nie. En nee ek verwys nie na my anatomie nie, ek verwys na die skadewee agter elke ordentlike, opgevoede, suksesvolle man. Die beter helfte. My beter helfte!!

Ek was bietjie minder as ‘n maand weg van haar. En daar is paar mense wat sal sê hou op teem, soos my wonderlike broer…en nee hy is wonderlik. Maar hy verlaat sy huis op gemiddeld elke 3 maande, vir 4 tot 6 weke amper…Ek glo nie vir 1 oomblik dat hy en sy verloofde gewoond is aan die tyd weg van mekaar nie.

Maar dit het nie meer so groot impak op hul lewens nie. My eerste maand wg van my klein wonderwerkie was baie naby aan HELL. Ok ek het geen idée hoe dit in HELL is nie. Maar ons almal weet dis ‘n plek waar mens nie wil eindig nie. Pok, dis soos Messina…ek sal in winter gaan kuier, maar die somer sien my nie daar nie!! Dis soos Pongola, waar hoender mense hul hoender hokke moet afspuit met water, anders bak die arme pluimee gaar. Pokken siek…

Ok, die nuwe werk…Dis vinnig, dis klomp en klomp…en dis pokken lekker. Ek het baie te sê oor my vorige maatskappy se probleme, maar dit maak hul nie ‘n slegte maatskappy nie. Maar o wee, ek is baie bly ek het die groter prentjie kom opsoek. Al is dit nou in Gauteng. Ek spring weer in die oggende op met moerse lawaai en sing in stort dat die 3 pit bull honde saam my raas. Ek dink nie hul hou van my stem nie. Maar ek bly op plot, so woe gee om. Nie hierdie “wil wees” skrywer nie. Ek is seker my maanskyn en rose gaan een of ander tyd in olie en papawer verander hier en daar. Soos reeds genome, het ek ‘n pragtige, sterk, slim pilaar wat my regop hou en inspireer. Ek sou sonder haar, seker nie 80% van die laaste tyd gemaak het nie. Dankie my rede om te lewe.

Nou ja, ek gaan afsluit met niks…want ek het nie rêrig iets om oor aft e sluit nie. Ek mis nie die Kaap soos ek moet nie. Ek mis die mense. Maar dit kan op gereelde basis met 2 uur vlugte uitgesorteer word. So hallo almal. Ek is Marra. En dis sover...klem op sover…BAIE lekker in Gauteng!!!!

Hoe nou waar nou?

Wat sommige gehoor het is waar ja, behalwe ek neem nie verantwoordelikheid vir die koek wat weg geraak het nie. Ja nee so gaan die soldate...My rede om te lewe, Paula Zietsman, het 4 maande werk gesoek innie Kaap. En 2 poste gekry vir R2500 en R2800 per maand. Vir 'n gradeerde, is dit 'n goliat klap in die gesig van eer-gister tot oor-more! En na vele soektogte het iemand haar ongelooflike talent raak gesien en 'n pos aangebied in JHB wat ons nie kon weier nie. Laat ek dit so stel, die Kaap, so mooi as wat hy is, kan sy salarisse druk waar die son nie skyn nie. Ons sal terugkom, maar gaan eers vir nou.

So toe sê ek maar vir die liefde van my lewe, pak jou tassies en tee sakkies. Want ek wil ook verandering maak en gulde geleentheid om persoonlike en finansiele waardering op te doen, in die grotte Gauteng. En dis die verhaal. Baie goeie pos gekry by baie groot en sterk IT maatskappy. Baie goeie groei voordele en natuurlik is die finansies buitensporig beter.

As ek hard werk kan ek binnekort lei en laat lei. En ek weet ek kan dit doen. Ek het ook vryheid oor wat ek wil gebruik ens. Solank die deadlines bereik word, gee niemand daar om hoe en waar nie. Het in 1 week, 13 interviews gekry, en teen dinsdag verlede week het ek 4 aanbiedings gehad. Ek het my malle agterent af gery maar dis deel van werk soek. Plus ek en Paula het in JHB groot geword. So dis glad nie vreemd nie. :-) So ek het by CAE, vir die wat nog nie seker is nie, bedank en trek sak en pak Gauteng toe.

Groete!

Ons vir jou…in al ons glorie

Nou ja, hier sit ek en tob oor my gedagtes. Wat om oor te skryf. My vriende, my lewe, my daaglikse gebeure. Eintlik wil ek net goed aframmel soveel ek kan vir ‘n bladsy. Ek toets my nuwe Afrikaanse spel toetser. En ek moet dit duidelik stel, die voorstelle van die blik brein is nogal eroties. Dis kinder geluk om in my eie taal soveel opsies te sien. Aangesien ek so ge-engels is deur my werk en kollegas.
Vandag is Valentyn dag. En gelukkige Valentyn dag vir ieder en elk wat hier lees. Ek het in 27 jaar nog nooit iets spesiaal vir iemand gedoen nie. Dit klink so jammerlik, maar ek het nog nooit die nut gehad om geld te spandeer of liefde uit te deel nie. Hoekom 27 jaar en nie 28 jaar nie? Wel ek het verlede jaar vir ‘n meisie bos rose, KLEIN beertjie en tjoklits gestuur na haar werk. Dit was die eerste keer. En ek het nie eers die dag saam haar spandeer nie. Hierdie jaar het ek die dame van my hart, in my 29ste somer van my lewe. Ek kan nie wag dat hierdie bedrukte dag sy son omgang moet uitvoer nie. Want die Vader weet die vaal en leë atlantis, waar ek my geld verdien dag tot dag, het hierdie ongelooflike gawe om mens se hart tot in jou diepte binne kamer van jou skoen te laat sak. Daar waar die son nie sy lewe-gee strale kan laat skyn nie. En vir een of ander rede voel ek nostalgies. Ek is nie hartseer of ongelukkig nie. Maar ek mis my rede om te lewe. Ek mis haar lag, mis haar stem, en haar frons. J En haar konsentrasie kyk, wat so humoristies is, te oulik!

Maar voor ek onnodig hammer met koek roller aan suur deeg, Dis nou 9:35AM en dan gaan dit 12PM wees en dan 4PM en dan is ek vry, en met die spoed van lig waar ek moet en wil wees. Ek sien die dames van my wonderlike maatskappy het besluit om wit of rooi aan te trek vir vandag. En sommige dink mos die son het ontstaan in ‘n sekere deel van hul anatomie. Ek moes my sonbrille gebring het. Pok dis die Duitse student se laste werksdag vandag. En hy het koek gebring vir die nasie. Sal dit nie hard-op sê nie, maar die een vanilla koek se neute is vreeslik oud en die room is so suur soos ‘n koeie wat nie uitlating aan haar melk eier kon gee nie. Maar ek kla nie, rêrig nie. Wonder net of ek die mense moet waarsku, maar hy het soveel moeite gedoen. Pok dit, laat hul oor groot happe vat en verstik aan die rou. Sies dis lelik…ek wil huis toe gaan. Gaan reg maak. En my tyd by iets en iemand BAIE beter spandeer. Wel ek moet seker weer maak of ek werk. Tyd is geld; en geld is blykbaar brood nodig in vandag se pienk, blou en swart wêreld.

Ek het nou deurgelees, dit gaan die verkeerde indruk skep, maar glo vir my. Dis ‘n pragtige dag, die toekoms is so mooi roos kleur, en ek is gelukkig soos ‘n vark in Palestina. Gelukkige “V” dag en soet wees en geniet.

P.S. Wat 'n mooi hond...